Προσκύνημα

Ήξεραν πως η λευτεριά κερδίζεται, δε χαρίζεται. Και τη γνώση αυτή την έκαναν πράξη. Προσκυνούμε...

Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινόπωρου
πίσω απ’ τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού.
Πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν
κάτω απ’ τα ματωμένα νύχια του περιστεριού.

Πάμε να δεις, στην αυλή που μεγάλωσαν,
δυο παιδιά ερωτευμένα, δυο παιδιά του καημού.

Ορέστη απ’ τον Βόλο! Μαρία απ’ τη Σπάρτη!
Γυρεύω τον γιο μου!
Μαρία απ’ τη Σπάρτη! Ορέστη απ’ τον Βόλο!
Την κόρη μου θέλω!

Δυο παιδιά ερωτευμένα, δυο παιδιά του καημού...

ΣΤΙΧΟΙ: Ιάκωβος Καμπανέλλης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Σταύρος Ξαρχάκος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Nίκος Δημητράτος, Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος
ΔΙΣΚΟΣ: Το μεγάλο μας τσίρκο (1974)

Δικτατορία 1967–1974Τραγούδια

Δυνάμεις(κουίζ)

Πατήστε στις εικόνες και ελέγξτε τις γνώσεις σας:

01. Δυνάμεις (κουίζ)
02. Πόσο καλοί είστε στις δυνάμεις; (κουίζ)

Μαθηματικά

ΠΗΓΗ: inschool.gr

12.410 και 1 τριαντάφυλλα

Ένας γάτος, οι γονείς του, ένας φοιτητής που κατέληξε νεκρός, η μάνα του και 12.411 τριαντάφυλλα...

Η ταινία του Ιορδάνη Ανανιάδη προσεγγίζει με εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο τα γεγονότα του 1973, αφηγούμενη δύο παράλληλες ιστορίες που έλαβαν χώρα στο Πολυτεχνείο εκείνη τη φοβερή βραδιά.

Δικτατορία 1967–1974Κινούμενα σχέδια

ΠΗΓΗ: Πέμπτη και... καλύτεροι!

Οι τρεις μέρες

Της Κωστούλας Μητροπούλου

Συγγραφέας, ποιήτρια, αρθρογράφος, μεταφράστρια

Ήταν του αύριο η γενιά,
δεκαοχτώ, δεκαεννιά,
ήταν χιλιάδες τα παιδιά
και τρία τα μερόνυχτα.

Την πρώτη μέρα τραγουδούν,
την πρώτη νύχτα μάς καλούν,
την πρώτη μέρα η λευτεριά
γραμμένη λέξη με μπογιά.



Tη δεύτερη τη μέρα τους,
τη μάνα, τον πατέρα τους
καμώνονται πως τους ξεχνούν
κι όλη μέρα τραγουδούν.

Την τρίτη τη φαρμακερή
φωνή λαλεί από το πρωί
το όνειρο να μη χαθεί
κι η ιστορία να γραφτεί.

Ήταν του σήμερα η γενιά,
παιδιά με ανοιχτή καρδιά,
τα σημαδέψαν στα τυφλά
και σκότωσαν τη λευτεριά.

Δικτατορία 1967–1974Ποίηση

ΠΗΓΗ: Γλώσσα ΣΤ΄ Δημοτικού
ΗΧΟΣ: Υπουργείο Πολιτισμού/Ταξίδι στον πολιτισμό, CD 4 (από τα Τα νέ@ της τάξης μας)

Κοίτα με στα μάτια

Ένα υπέροχο ποίημα του Νίκου Γκάτσου έγινε τραγούδι τρία χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις, ένας συνθέτης που επηρέασε όσο λίγοι τη μουσική μας τις τελευταίες δεκαετίες, και το τραγούδησε, με τη μοναδική της φωνή, η Δήμητρα Γαλάνη.

Στο βιντεάκι που ακολουθεί οι νότες, οι λέξεις και η φωνή έχουν οπτικοποιηθεί με φωτογραφίες από εκείνη τη σκληρή εποχή...

Κοίτα με στα μάτια κι έλα πιο κοντά,
άγια μου καρδιά κι αγαπημένη.
Άκουσα κι απόψε πόρτα να βροντά,
πέτρες θα κυλάν οι πεθαμένοι.

Πώς να το ξεχάσω κείνο το παιδί
στο περιβολάκι τ’ Αϊ-Νικόλα;
Έπινε τον ήλιο σαν χλωρό κλαδί
πριν το θυμηθούν τα πολυβόλα.

Κοίτα με στα μάτια και με τον σουγιά
πάρε από τη φλέβα μου μελάνι.
Γράψε τ’ όνομά του στην αστροφεγγιά,
χέρι φονικό να μην το φτάνει.

Πού είσαι, Πέτρο; Πού είσαι, Γιάννη;
Στου κάτω κόσμου το σιντριβάνι.
Νεράκι πίνω, να λησμονήσω.
Γύρισε πίσω. Γύρισε πίσω.

ΣΤΙΧΟΙ: Νίκος Γκάτσος
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Χατζιδάκις
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Δήμητρα Γαλάνη
ΔΙΣΚΟΣ: Αθανασία (1976)

Δικτατορία 1967–1974Τραγούδια

Πωλείται γηροκομείο

Από την player99

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Καλημέρα, τι μου κάνετε; Είμαι ο κύριος Βαγγέλης ή Βάγγος όπως με φωνάζουν οι φίλοι, οι συγγενείς και γενικώς όσοι με ξέρουν. Από κει και πέρα πείτε με όπως θέλετε. Θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι πουλάω ένα γηροκομείο, με πολλούς ηλικιωμένους, δώρο, μην ανησυχείτε. Είναι κοντά στο μετρό Πανόρμου. Ακόμα είναι 170 τετραγωνικά μέτρα, στον πρώτο όροφο, έχει 26 δωμάτια, 2 κουζίνες, 6 μπάνια, 4 W/C και 2 τεράστια καθιστικά. Βρίσκεται στους Αμπελόκηπους και είναι τέλειο. Ξέρετε, ο πατέρας μου με τον παππού μου το έφτιαξαν. Δεν ήταν να γίνει γηροκομείο αλλά μέχρι να το φτιάξουν ο παππούς μου και η γιαγιά μου είχαν γεράσει οπότε το έκαναν γηροκομείο.

Για περισσότερες πληροφορίες αναζητήστε ή εμένα ή τη γυναίκα μου Ζουμπουλία ή όπως τη λέω εγώ Ζούμπω. Καλέστε στο τηλέφωνο 210 0000000. Κινητό δεν έχω, μου το κόψανε και περιμένω κάποιος να αγοράσει το γηροκομείο για να μου δώσει το πρώτο, άντε και το δεύτερο νοίκι να το πληρώσω.

Ευχαριστώ πολύ

Κύριος και κυρία Μαλαματένιοι

Χαλάμε αγγελίες 1. Διαμέρισμα με θέα (Anthony12) 2. Πωλείται αμάξι (kounelaki01) 3. Πωλείται γηροκομείο (player99) 4. Πωλείται διαμέρισμα 94 τ.μ. (Despina01) 5. Πωλείται διαμέρισμα στη Γλυφάδα (Zoe01) 6. Πωλείται μονοκατοικία (Nasia28)

Ο Μπίλι ο γλυκός

Από τη HelloKitty23

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Μία φορά κι έναν καιρό,
ήταν ο Μπίλι ο γλυκός,
ήταν και λίγο παχουλός.

Έτρωγε πολλά γλυκά,
πάστες και ζαχαρωτά,
του ζαχαροπλάστη η χαρά!



Μα η μαμά του η κακιά,
του φώναζε καθημερινά:
«Σταμάτα! Μην τρως άλλα γλυκά!»

Αλλά του Μπίλι το μυαλό,
δεν το σκεφτότανε αυτό,
ώσπου κατέληξε στον οδοντογιατρό...

ΔιατροφήΠαιδικά ποιήματα