29 Δεκ 2013

Η αλφαβήτα
(τραγούδι)

Καμιά φορά η νίκη μοιάζει με την ήττα. Έρχονται στιγμές που ακόμη και η πέτρα θρυμματίζεται, γίνεται σκόνη. Τότε είναι που η «φεύγα» —η αποχώρηση, η υποχώρηση— δείχνει σύνεση και γενναιότητα...


Άλφα, βήτα, γάμα, δέλτα·
σκόνη γίνεται κι η πέτρα.
Έψιλον, ζήτα, ήτα, θήτα·
μοιάζει η νίκη με την ήττα.

Βι, γα, δε, ζι, θι,
κα, λα, μι, νι, ξι,
πι, ρο, σίγμα, ταυ,
φι, χι, ψι...

Γιώτα, κάπα, λάμδα, μι·
πόσο αξίζει μια στιγμή.
Νι, ξι, όμικρον, πι, ρο·
φεύγω μα σε καρτερώ.

Βι, γα, δε, ζι, θι...

Σίγμα, ταυ, ύψιλον, φι·
μοναξιά στην κορυφή.
Με το χι, το ψι, το ωμέγα
μια παλικαριά ’ν’ η φεύγα.

Βι, γα, δε, ζι, θι...


ΣΤΙΧΟΙ–ΜΟΥΣΙΚΗ–ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Λουδοβίκος των Ανωγείων
ΔΙΣΚΟΣ: Άνοιξα μανταρίνι και σε θυμήθηκα (2001)

ΓλώσσαΕγώ κι ο κόσμοςΤραγούδια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα