21 Νοε 2013

Επανάσταση ή...

Ιστορίες από την πρώτη τάξη

11º Δ.Σ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ ⦁ Α2 ⦁ 2013/14

Σήμερα είχα κάτσει σε μια γωνιά στο προαύλιο και έπαιζα με τα παιδιά. Ξαφνικά μας πλησίασε μια μεγάλη ομάδα από τριτάκια. Φώναζαν συνεχώς

«Ε-πα-νά-στα-ση! Ε-πα-νά-στα-ση!»

και όταν ρώτησα μου απάντησαν ότι είχαν πολλά μαθήματα για το σπίτι και δε θα προλάβαιναν να πάνε στο τοπικό πανηγύρι της εορτάζουσας εκκλησίας. Να μην τα πολυλογώ, μέχρι να τελειώσει το διάλειμμα σχεδόν όλο το σχολείο φώναζε το ίδιο σύνθημα.

Το ίδιο και τα πρωτάκια μου. Το κουδούνι χτύπησε για μέσα, αλλά η απόσταση από την αυλή ώς τον πρώτο όροφο που είναι η αίθουσά μας υπήρξε καθοριστική. Με περίμεναν να ξεκλειδώσω την πόρτα φωνάζοντας με πάθος:

«Ε-πα-νά-λη-ψη! Ε-πα-νά-λη-ψη!»



ΑστείαΓια τα πρωτάκιαΣχολική ζωή
ΕΙΚΟΝA: podilato98.blogspot.com (από thinkstockphotos.com)

4 σχόλια:

maranda είπε...

Χα χα χα!Αυτά είναι τα ωραία με τα πρωτάκια! :))
Άν ανεβαίνατε ακόμη έναν όροφο, μπορεί να μεταλλασσόταν σε κα-τά-λη-ψη

δάσκαλος98 είπε...

:D

Ανώνυμος είπε...

Καιρός να ανοίξετε νέα ενότητα: "Ιστορίες από την πρώτη".

δάσκαλος98 είπε...

Χε χε! Είναι οι στιγμές που λες: "Πού είναι ένας μεγάλος να το μοιραστώ;"
Δείτε και μια άλλη "ιστορία" εδώ.

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα